Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos; Illi enim inter se dissentiunt. Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Summus dolor plures dies manere non potest? Restatis igitur vos; Aut unde est hoc contritum vetustate proverbium: quicum in tenebris? Duo Reges: constructio interrete. Id enim natura desiderat.
Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit. An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? Quid dubitas igitur mutare principia naturae? Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere.
Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas?
Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat? Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Sed fortuna fortis; Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit. Immo videri fortasse.