Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Consequatur summas voluptates non modo parvo, sed per me nihilo, si potest; Recte dicis; An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Idque testamento cavebit is, qui nobis quasi oraculum ediderit nihil post mortem ad nos pertinere? Duo Reges: constructio interrete. Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. Minime id quidem, inquam, alienum, multumque ad ea, quae quaerimus, explicatio tua ista profecerit. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Non est igitur voluptas bonum.
Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.
Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus. A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas. Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc.
Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant. Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat. Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Age, inquies, ista parva sunt. Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens. Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Sed potestne rerum maior esse dissensio?