Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter.
Item de contrariis, a quibus ad genera formasque generum venerunt. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt. Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat? Duo Reges: constructio interrete. Itaque a sapientia praecipitur se ipsam, si usus sit, sapiens ut relinquat. Quae ista amicitia est? Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam.
Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Quibus ego vehementer assentior. At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere? An est aliquid, quod te sua sponte delectet?
Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer. Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria.